Wat kunnen we leren van 2020 en voor welke uitdagingen staan we in 2021? Bas van Leur, directeur en mede-eigenaar van 1uur.nu, deelt in deze blog zijn gedachten over het jaar dat achter ons ligt, en blikt vooruit naar 2021.
Het begon met het briefje van Bruins
2020 begon eigenlijk als een heel normaal jaar, het ging crescendo overal. Op 27 februari begon de onrust in ons land, de eerste besmetting van COVID-19 werd vastgesteld bij een inwoner van Loon op Zand en de Nederlandse ‘patiënt nul’ was het onderwerp van het zogenaamde ‘briefje van Bruins’. Dat wat al die tijd een ver-van-mijn-bed-show had geleken, kwam plotseling heel dichtbij. Nog geen twee weken later sprak Bruno Bruins, toen nog minister voor Medische Zorg & Sport, de inmiddels fameuze woorden: ‘Mensen in heel Nederland worden opgeroepen zoveel mogelijk thuis te werken’. Thuiswerken veranderde van uitzondering in norm.
Gedwongen op de rijdende trein
Als 2020 ons als adoptiebedrijf iets heeft gebracht, is het dat er ineens geen weerstand meer was. Als je je begeeft in de wereld van digitalisering en op afstand werken, begeef je ook in een markt waar voorzichtigheid regeert: kan dat allemaal wel in de cloud, liggen mijn gegevens dan niet op straat, wat kan ik wel delen en wat niet? Dat zijn vragen waar wij jarenlang mee geconfronteerd zijn geweest, en tegelijkertijd waren dat ook de redenen voor organisaties om niet helemaal op die rijdende trein te stappen. Nu zat ineens iedereen thuis en ze hadden niets meer te kiezen. Ze moesten wel op die trein springen, iets anders zat er niet op. Als ik door mijn oogharen terugkijk naar vorig jaar, dan is die cultuurshock wel wat de meeste impact op werkend Nederland heeft gehad.
Wederzijds begrip en flexibiliteit
Persoonlijk ben ik vooral geraakt door het feit dat iedereen ook gewoon meedeed, we hadden allemaal begrip voor elkaar, iedereen was flexibel. Dat zat ‘m in kleine dingen – van een blaffende hond tijdens een call, tot het videobellen met een collega die z’n werkplek heeft in een rommelig washok of de manager die nog in z’n hardloopkleren zit –, het werd allemaal geaccepteerd, net als het verzetten van een afspraak omdat je je kinderen les moest geven. We zaten echt samen in hetzelfde schuitje en zo voelde dat ook. Dat wederzijdse begrip en die flexibiliteit typeert voor mij 2020.
Thuiswerken here to stay?
Inmiddels is een discussie ontstaan over hoe dit allemaal ons werkende leven blijvend heeft veranderd. Dat varieert van grote uitspraken van een ABN Amro die beweert dat twee dagen op kantoor het nieuwe normaal wordt, tot een Tim Cook die zegt zeker te weten dat thuiswerken een blijvend fenomeen is. Ik denk dat we dat helemaal nog niet weten. We zitten nu nog in een ongewisse periode, voorlopig hebben we tot 19 januari te maken met een harde lockdown. Wat daarna komt, weten we simpelweg nog niet.
Verbinding online anders dan in levenden lijve
Wat niet te ontkennen valt, is dat we een enorme stap hebben gemaakt in het gebruik van digitale technologie. Dat wil niet per se zeggen dat digitaal werken een vanzelfsprekendheid is geworden. Om van afstand te werken is al enorm moeilijk, maar wat denk je van het onboarden van nieuwe mensen of van innoveren? Daar hebben we toch echt een connectie voor nodig met de mensen om ons heen, en die verbinding leggen we online nog steeds anders dan wanneer we elkaar in levenden lijve ontmoeten.
Terug in een structuur
Ik denk ook dat dat onze uitdaging is in dit nieuwe jaar. Taakwerken vanuit huis, we hebben wel bewezen dat we dat kunnen. Maar het bewijs dat we op die manier ook door kunnen ontwikkelen, kunnen groeien, kunnen innoveren én goed voor onze medewerkers kunnen zorgen, dat bewijs hebben we nog niet geleverd. Dat is de uitdaging waar we nu voor staan. Iedereen is met technologie aan de slag gegaan, we hebben onszelf met de beste intenties van alles aangeleerd, nu moeten we weer terug in een structuur waar we ons veilig en senang bij voelen. Dat is de uitdaging van 2021. Ik weet zeker dat we ook dat aankunnen, maar schenk er wel de nodig aandacht aan.
